balconyviolins.com
Atölyemiz ve Luthier Özgür Özgüler
1979 İzmit doğumlu olan Özgür Özgüler, lise eğitimine devam ederken, Kocaeli Belediye Konservatuvarı eğitimini de yarı zamanlı olarak tamamladı. 1996 yılında sınavını kazandığı, İstanbul Teknik Üniversitesi, Türk Müziği Devlet Konservatuvarı, Çalgı Yapım Bölümü'nün Yaylı Sazlar Ana Sanat Dalı'ndan Mezun oldu. Üniversite eğitimi sırasında meslek sazı derslerinde Doç. Necati Giray ile viyolonsel çalıştı. 2004 yılında Haliç Üniversitesi'nde başladığı Yüksek lisans eğitimini 2007 yılında tamamladı. 2006 yılında Haliç Üniversitesi Konservatuvarı'nda 8 yıl boyunca öğretim görevlisi olarak viyolonsel dersleri verdi. 2015 yılında TRT İstanbul Radyosu'nun açtığı sınavı kazanarak, viyolonsel sanatçılığı görevine halen devam etmektedir. Bu süre zarfında üniversite mezuniyetinden bu yana enstruman yapım ve restorasyonundan hiç bir zaman kopmamıştır. Çalışmalarına 2005 yılında Beyoğlu, Kumbaracı Yokuşu'nda kurduğu ilk atölyesinden sonra çeşitli yerlerde kurduğu atölyelerde ve kimi dönemlerde de evinde ayırdığı özel bir bölümde faal olarak devam etmiştir. 2024 yılının Kasım ayı itibariyle Kadıköy'deki yeni atölyesinde yaylı sazlar üzerine çalışmalarına devam etmektedir.
Yaylı Çalgılar Ailesi
Yaylı sazlar ailesi, keman, viyola, viyolonsel (çello) ve kontrbastır. 16. yüzyıldan beri kullanılan bu enstrumanların bugünki yapısal görüntüsünden çok farklı olmamaları, evrimini asırlar önce tamamlamış olduklarını göstermektedir.
Yaylı çalgıların Yapısal Özellikleri
Tüm keman ailesi sazlarının sap, alt kapak ve yanlık kısımları akçaağaç (kelebek), üst kapak (ses tablası) ladin ağacındandır. Köknar ağacı da nadiren, özellikle çello ve kontrbas kapaklarında kullanılabilir. Bu ağaçlar dışında başka bir ağaçla keman ve ailesi sazları yapılmaz. Klavye (tuşe), burgular ve kuyruk gibi diğer aksamlar, abanoz, pelesenk, tik, gül gibi sert ağaçlardan yapılır.
Sap kısmında, salyangoz, burguluk, burgular, baş eşik (küçük eşik yada üst eşik) ve klavye, gövde kısmında, alt kapak, üst kapak, yanlıklar, kapakların çevresine gömülmüş olan flatolar, f delikleri, kuyruk, kuyruk bağı, fixler, kuyruk düğmesi ve eşik bulunur. Gövdenin iç kısmında da f deliklerinden de görülebilen bas balkon ve can direği vardır.
Cilası, yağ cilası ve alkol cilası olarak adlandırılan ve çeşitli formüllerle hazırlanan daha çok reçine bazlı organik karışımlardır.
Dünyaca ünlü bazı lütiyeler
Gasparo da Salo (1540-1609)
Andrea Amati (1500-1577)
Niccolo Amati (1596-1684)
Joseph Guarnerius del Gesu (1698-1744)
Antonio Stadivarius (1644-1737)
Giovanni Paolo Maggini (1580-1630)
Jacop Stainer (1617-1683)